My last week here!!!

Het is dan eindelijk zover...de laatste week is aangebroken en ik heb ontzettend veel te doen en heb daarnaast ook nog ontzettend veel dingen gedaan.

Op donderdag 27 november was het dan eindelijk zover. We hadden thanksgiving holiday en dus lekker vrij. Dus ik sprong in het vliegtuig naar Charlotte, om daar vervolgens 20 minuten later al te landen. Heerlijk was dat zeg....het is bijna de moeite niet, maar rijden duurt ongeveer 4 uur. Dat was dus ook geen optie. In Charlotte mocht ik een uurtje wachten tot mijn vliegtuig naar New York Newark zou vertrekken. Met mijn Ipod aan, filmpje hier, muziekje daar, ging de tijd erg snel voorbij en kon ik al het vliegtuig in. De 'holiday spirit' was hoog, want we bleven wachten totdat er mensen van een ander vliegtuig ook mee konden. Op die manier konden ze bij hun familie zijn tijdens de vakantie en dat staan we natuurlijk niet in de weg. Na 15 extra minuten wachten kwamen de late reizigers aan in het vliegtuig en konden we vertrekken. Gaan met die banaan zal ik maar zeggen. Een kleine 2 uur later kwam ik dan eindelijk in Newark aan, dus toen maar eens zoeken naar vervoer naar het hotel. Eerst nog mijn tas ophalen bij de baggageband en toen op naar het 'transportation center'. Eenmaal gevonden, zat daar een ontzettend vriendelijke vrouw te wachten die mij meteen wilde helpen. Oftewel, de meeste norse, ongeïnteresseerde vrouw die helemaal geen zin had om daar te zijn en mij zogenaamd niet eens verstond. Stom mens, ik spreek toch geen russisch...het is gewoon Amerikaans en lezen kon ze ook al niet. Ze had de grootste moeite om fatsoenlijk mijn hotel te vinden en het adres ervan. Maar na een aantal tijdrovende minuten had ze het eindelijk gevonden en kon ik wachten op mijn chauffeur. Hij zou binnen een half uur komen, maar gelukkig was hij er al na 15 minuten. Ik zou zeggen een rasechte New Yorker, lekker gejaagd, flinke looppas, geen overbodige praatjes en ga maar door. Ow, en het rijden hoorde er natuurlijk ook bij. Hij reed als een maniak, tussen het telefoneren en smsen door, wist gelukkig twee ongelukken te voorkomen en wat was ik toen blij dat we eindelijk bij het hotel aankwamen.

Eenmaal binnen in het hotel kon ik inchecken in een van de 'dormrooms' waar 10 mensen in kunnen slapen. Daar was ik al super blij mee, hoewel ik deze kamer zelf geboekt had. Maar ja, wat wil je in New York. Het is allemaal al super duur, dus alles wat we kunnen besparen is mooi meegenomen. Toen ik onderweg was naar boven, belde ik Marloes en Dennis op om te laten weten dat ik in het hotel was en dat ik op de tweede verdieping verbleef. Daar stond ik dan te wachten...vlakbij de lift, net zolang totdat Loes en Dennis uit de lift zouden komen. Dat duurde gelukkig niet zo lang meer en een aantal stevige knuffels en kussen later betraden we de kamer. Er waren 5 stapelbedden, waarvan er 3 in een kamer stonden en 2 in een klein zijkamertje. Op een van de bedden lagen wat spullen en dat was het. Dus ik als überNederlander natuurlijk het zijkamertje gepakt, om toch nog wat van die privacy te bewaren. Na het dumpen van de meeste spullen (belangrijke spullen bij Loes en Dennis op de kamer gezet) en het uitpakken van wat heerlijk sinterklaas kadootjes, gingen we de stad een beetje verkennen. We gingen met de subway naar Little Italy, om daar wat te gaan eten. Loes en Dennis hadden het metro systeem al verkend, dus dat kwam goed uit. Nou ja, helemaal goed ging het niet, want we namen meteen al de metro die de verkeerde kant op ging. Helaas geen ondergrondse overstapmogelijkheden, dus dan maar oversteken op straat en opnieuw kaartjes kopen. Tja, je moet er iets voor over hebben....haha. In Little Italy aangekomen, zochten we naar een restaurant om wat lekkers te gaan eten, en natuurlijk hoorde turkey daar wel bij. Het eerste restaurant wat ons aansprak was de uiteindelijke keuze (ja ja, we hebben er heel wat gezien voordat we eindelijk daar naar binnen liepen). Een heerlijke turkey en wat vieze, zoete groenten later...gingen we weer terug naar het hotel om te gaan slapen.

De volgende dag namen we een ticket voor de dubbeldekker bussen, die door de hele stad heen rijden. We hadden de beste verkoper in de wereld, want hij wist ons precies te vertellen wat de aanbieding in hield....ahum. Hij vertelde twee dingen die elkaar tegen spraken en wist zelf op een gegeven moment niet meer wat wij wilden. Dan maar hulp vragen aan een van zijn collegaatjes. Die was gelukkig iets duidelijker, dus na het betalen dan maar snel in de bus. We konden nog bijna 80 dollar uitsparen, was het niet dat onze verkoper op het laatste moment toch nog te goed oplette. Helaas, geen wilde nachten in New York met dit bedrag. Maar ja, je kunt niet alles hebben. Twee dagen lang hebben we van alles gezien en bekeken, van Brooklyn, het Empire State Building, Central Park, tot Times Square, het Vrijheidsbeeld en Wall street. We kwamen ogen te kort...en wat was het koud. Ik moet zeggen dat ik inmiddels te verwend ben met het lekkere weer uit het zuiden van het land, waardoor ik bijna bevroor toen ik in New York was. Dat wordt nog wat volgende week. Helaas was op zondag dan toch het einde van deze heerlijke vakantie aangebroken en ging het vliegtuig weer richting Wilmington, met helaas wel 1,5 uur vertraging...pffff.

Eenmaal terug van mijn reisje, begon de dag erna weer gewoon de lessen. Gelukkig waren het nog maar 3 dagen, want op de vrijdag zouden dan echt de examens beginnen. Op maandag kreeg ik een take home exam mee, die ik vandaag heb moeten inleveren. Toen nog twee dagen les en de vrijheid was aangebroken. Donderdag lekker vrij en vrijdag ook. Toen kwam Nick met het geweldige nieuws dat hij de sleutels van het strandhuis van zijn ouders had gekregen. We zouden dan het weekend daar een feestje gaan bouwen. Dit hadden we dan ook gedaan. Afgelopen vrijdagavond vertrokken we met zijn vieren naar het strandhuis. Na een half uurtje rijden, en wat extra tijd voor de boodschappen onderweg, stonden we dan ook voor het strandhuis. Een mooi houten huis met onderin twee garages, dan op de eerste verdieping de slaapkamers (wel drie) en op de tweede verdieping de woonkamer, eetkamer en keuken. Het was echt een super mooi huis, ik heb nog nooit zoiets meegemaakt....geweldig. Alle boodschappen werden uitgeladen en het drinken kon beginnen. Wat later een fijne strandwandeling met een geweldig zicht op de sterren, zelfs nog een vallende ster gezien (natuurlijk een wens gedaan....nee....dat vertel ik lekker niet) en toen nog heerlijk een film gekeken. Ik viel dan ook bijna in slaap toen ik me realiseerde dat het ook al bijna 4 uur in de ochtend was. Maar ja...Time flies when you're having fun.

Zaterdag hadden we heerlijk een hele dag daar. 's Morgens wat huiswerk gemaakt, heerlijk ontbijt gehad en vanuit mijn luie stoel naar de voorbij zwemmende dolfijnen gekeken. Dat was echt super mooi om te zien. Gewoon in de achtertuin van het strandhuis, ligt het strand met de zee...en daar zwemmen ze dan gewoon voorbij alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Ongelofelijk. Rond half 6 begonnen we met het koken van ons diner...wat bestond uit pizza stukjes en kipnuggets. Jaja, zeer vitaminen rijk...haha, maar wel lekker. Drankje hier, drankje daar, strandwandelingetje, mac and cheese, spelletje hier, spelletje daar en al gauw werd het toch wel laat. Na een aflevering van de 'Family Guy' werd het toch wel tijd om te gaan slapen. Zondagmorgen weer een heerlijk ontbijt met brood, kaas en ei, nog wat huiswerk gemaakt, en toen helaas weer terug naar de campus. Vanmorgen dan maar mijn take home examen afgemaakt, want deze moest om 2 uur ingeleverd worden en nu weer verder aan het studeren voor mijn examen morgen. Nou ja, natuurlijk niet op dit moment...want ik ben dit verhaal aan het schrijven.

Ik heb morgen dus een examen, donderdag een presentatie van 5 minuten en op vrijdag mijn laatste examen. Dan nog een feestje als afscheid om vervolgens op zondag te vertrekken naar huis!! Dat zal een heerlijk lange vlucht worden, maar zeker de moeite waard....want dan kan ik iedereen weer zien. Dit is dus mijn laatste verhaal vanuit de United States of America. Het was me het avontuur wel en ik heb dan ook super genoten. Maar ik ben dan toch wel blij om heerlijk naar huis te gaan, want er gaat niets boven het kikkerlandje genaamd Nederland en het pittoreske Cuijk.

Howdy Folks!!!