Culture shock

Zo ik ben alweer meer dan een week in Wilmington en wat heb ik al veel gedaan en gezien. Vorige week woensdag zijn hier de lessen weer begonnen, dus daar gingen we dan. Omdat het hier allemaal 'so big' is, zal het op de campus natuurlijk niet veel anders zijn. Voordat ik naar de les kan, mag ik op mijn slippertjes (want schoenen zijn hier 'not done' en veel te heet) een goede 15 minuten lopen. Het is dan ook goed te bedenken dat mijn voetjes al heel wat blaren hebben opgelopen, want Linda is dit niet gewend. Eerste culture shock is geboren, want waar zijn toch al die mooie Nederlandse fietsen wanneer je ze nodig hebt. Ach ja, je moet er iets voor over hebben. De eerste lessen gingen goed, maar daar volgde alweer culture shock 2...In plaats van lekker een semester lang luisteren naar de leuke docenten en aan het einde van dat semester een enkele toets maken, kunnen we hier elk moment overhoord worden. We hebben gedurende het semester wel 3 toetsen, een paper, nog een paper en nog een final exam!!! Pfff...toch niet echt een vakantie, zoals ik misschien een beetje te hoopvol had gedacht. Gelukkig zijn de lessen interessant en de onderwerpen anders dan in Nederland, dus ik denk dat ik mijn Nederlandse leerstijl wel kan veranderen.

Natuurlijk zijn er hier (net als in Nederland) naschoolse activiteiten. Je gaat lekker uit op donderdag (ook studentenavond hier), pikt een bioscopie, gaat lekker winkelen (ow wat is het hier geweldig goedkoop) en ow ja...hanging out in een van de kamers van de jongens of de meiden.

Omdat ik op de campus woon, heb ik een 'mealplan'. Dat houdt in dat ik met mijn schoolpas bij de eetgelegenheden terecht kan om daar een maaltijd te nuttigen. Een van de grotere eetgelegenheden hier is Wagoner Hall a.k.a. 'The Wag'. Het werkt als volgt: je komt binnen en geeft je pasje af, de vriendelijke (lees: erg norse) vrouw/ meneer haalt je pasje door de computer en geeft het pasje terug aan jou, vervolgens stort je jezelf op al het lekkere eten dat er maar te krijgen is en ren dan vervolgens samen met alle Amerikanen als kippen zonder kop langs mekaar heen om maar dat laatste stukje pizza te kunnen bemachtigen. Tja verschil moet er wezen, maar van gezond eten hebben ze hier niet gehoord. Het is zeg maar een 'all you can eat' faciliteit en dat doet Linda haar figuur natuurlijk geen goed. Gelukkig bestaat er hier ook zoiets als een fitnesshal, tennisbanen, volleybalvelden en noem maar op. Met je studentenpas mag je er gratis gebruik van maken.

Wat ik je nu ga vertellen, kan shockerend zijn....dus hou je vast aan je stoel. Ik ben niet 1, niet 2, maar al 3 dagen wezen sporten. Zowel tennis als fitness en gisteren was ik zo enthousiast, dat ik maar liefst 2 uur in 'the gym' ben gebleven. Samen met Carina (meisje uit Wales) heb ik een deal gesloten met Jeremy (jongen uit Australie). Carina en ik gaan elke doordeweekse dag een uur lang sporten, zodat we aan het einde van deze week van Jeremy een bak vol 'Ben & Jerry's' ijs krijgen. Jaja...Linda wordt nog een echte sportfanaat, net als alle Amerikanen hier! Het stereotype 'vet en dik' is hier niet echt terug te zien 'on campus'.

Tot zover weer een update vanuit the United States. Iedereen bedankt voor alle lieve berichtjes. Ik probeer ze zoveel mogelijk te beantwoorden via mail of iets anders, maar heb het nog even druk en moet nog even wat rustmomenten in mijn drukke schema zien te vinden.

Howdy Folks!

Foto's: http://www.mijnalbum.nl/Album=LC4CG6RH